راهنمای ارائه دهنده

جمعیت های اولویت دار

سلامت روان - بزرگسالان

برای قرار گرفتن در گروه اولویت بزرگسالان، یک فرد: باید تعریف فدرال بیماری روانی جدی را داشته باشد. باید سن بالای 18 سال داشته باشد (یا اگر در آموزش ویژه 21 سال به بالا باشد). باید دارای تشخیص اسکیزوفرنی، اختلال عاطفی عمده، اختلال روانپریشی NOS یا اختلال شخصیت مرزی باشد (DSM-IV یا مدارک جانشین آن که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا تعیین شده است، کدهای تشخیصی 295.xx، 296.xx، 298.9x، یا 301.83) ; و باید حداقل یکی از معیارهای زیر را داشته باشد: A. (سابقه درمان)، B. (سطح عملکرد) یا C. (شرایط یا شرایط همزیستی).

1. تاریخچه درمان
   1. اقامت فعلی یا ترخیص از یک بیمارستان روانی دولتی در دو سال گذشته؛ یا
   2. دو پذیرش در بخش‌های روان‌پزشکی بستری اجتماعی یا اصلاحی یا خدمات اقامتی مجموعاً 20 روز یا بیشتر در دو سال گذشته؛ یا
   3. پنج یا چند تماس چهره به چهره با خدمات بحران یا اورژانس پیاده‌روی یا سیار در دو سال گذشته؛ یا
   4. یک یا چند سال حضور مستمر در خدمات بهداشت روانی جامعه یا خدمات روانپزشکی زندان (حداقل یک واحد خدمت در هر سه ماهه) در دو سال گذشته؛ یا
   5. سابقه دوره پراکنده درمان که با حداقل سه قرار ملاقات از دست رفته در شش ماه گذشته، ناتوانی یا عدم تمایل به حفظ رژیم دارویی یا تعهد غیرارادی به خدمات سرپایی مشهود باشد. یا
   6. یک یا چند سال درمان بیماری روانی توسط یک پزشک مراقبت های اولیه یا سایر پزشکان آژانس سلامت روان (به عنوان مثال، آژانس منطقه ای پیری) در دو سال گذشته ارائه شده است.
2. سطح عملکرد
   1. ارزیابی جهانی مقیاس عملکردی 50 یا کمتر.
3. شرایط یا شرایط همزیستی
   1. تشخیص همزمان:
      1. اختلال مصرف مواد روانگردان؛ یا
      2. عقب ماندگی ذهنی؛ یا
      3. HIV/AIDS؛ یا
      4. ناتوانی حسی، رشدی و/یا جسمی؛ یا
   2. بی خانمانی؛ یا
   3. رهایی از بازداشت کیفری

علاوه بر موارد فوق، هر فرد بزرگسالی که استانداردهای درمان غیرارادی را طی 12 ماه قبل از ارزیابی رعایت کرده باشد، به طور خودکار به گروه با اولویت بالا اختصاص داده می شود.

سلامت روان - کودک و نوجوان

1. گروه 1 اولویت کودک و نوجوان شامل افرادی است که هر چهار معیار زیر را دارند:
   1. سن: تولد کمتر از 18 سال (یا سن 18 تا کمتر از 21 سال و ثبت نام در خدمات آموزش ویژه).
   2. در حال حاضر یا در هر زمانی در سال گذشته، تشخیص DSM-IV (به استثنای کسانی که تنها تشخیص آنها عقب ماندگی ذهنی یا اختلال مصرف مواد روانگردان یا کد "V" است) داشته‌اید) که منجر به اختلال عملکردی شده است، که به طور قابل‌توجهی با یا محدود می‌کند. نقش یا عملکرد کودک در خانواده، مدرسه یا فعالیت های اجتماعی.
   3. خدمات مربوط به سلامت روان و یک یا چند مورد زیر را دریافت می کند:
      1. عقب ماندگی ذهنی
      2. کودکان و جوانان
      3. آموزش ویژه
      4. مواد مخدر و الکل
      5. عدالت برای نوجوانان
      6. سلامت (کودک یک بیماری مزمن دارد که نیاز به درمان دارد)
   4. توسط یک تیم بین سازمانی محلی (مانند CASSP، Cordero Workgroup) به عنوان نیاز به خدمات سلامت روان شناسایی شده است.

   علاوه بر موارد فوق، هر کودک یا نوجوانی که استانداردهای درمان غیرارادی را در 12 ماه قبل از ارزیابی رعایت کرده باشد، به طور خودکار به این گروه اولویت اختصاص داده می شود.

2. اولویت دوم مربوط به کودکانی است که در معرض خطر ایجاد یک اختلال عاطفی جدی به دلیل موارد زیر هستند:
   1. بیماری روانی جدی والدین
   2. سوء استفاده فیزیکی یا جنسی
   3. وابستگی به مواد مخدر
   4. بی خانمانی
   5. ارجاع به برنامه های کمک دانشجویی

لطفاً برای دستورالعمل‌های مربوط به جمع‌آوری داده‌های سیستم مدیریت نتیجه عملکرد (POMS) برای خدمات سلامت روان به بخش IV، «گزارش‌دهی» مراجعه کنید.

مواد مخدر و الکل

جمعیت اولویت دار برای خدمات درمان مواد مخدر و الکل عبارتند از:

• زنان باردار و زنان دارای فرزند
• مصرف کنندگان مواد مخدر داخل وریدی
• نوجوانان
• افراد با شرایط پزشکی شدید، مانند سل و HIV/AIDS
• بیماران روانی سوء مصرف کنندگان مواد